Ooievaars en muggen

Deel 1 Van Maagdenburg naar Lutherstadt Wittenberg (dag 1,2,3 – 130 km)

We starten in de regen. Regenbroeken daar doen we niet aan op reis, dus met blote benen en een regenjas trotseren we de miezer. De geur is meteen heerlijk. Die van natte bossen, dennenhars en regen op kiezels. De fietsroute is verkeersvrij en slingert doorheen oude bossen en overstromingsgebied. Groene spechten, buizerds, geelgorzen en ooievaars kruisen meermaals ons pad.

Even schuilen, na een lange en vruchteloze zoektocht voor een cafe

De eerste nacht kamperen we helemaal alleen op een camping bij een zijarm van de Elbe. De avondzon na de regen doet deugd. Minimalisme is echter een woord dat hier zijn naam eer aan doet. Er is 1 (propere) werfkeet met douche en toilet ( waar we schuilen en weer warm werden). Zo voelt deze plek aan als wildkamperen met een plus. Ook daar de eigenaar de volgende ochtend zijn 20 euro komt innen.’s Nachts word ik wakker van geplons in de oude rivierarm. Op blote voeten ga ik kijken, ik denk een bever te zien maar ben niet helemaal zeker. De muggen jagen me terug de tent in. Fietsen langs rivieren, dan heb je kans op bevers. Fietsen langs rivieren, dan zijn muggen gegarandeerd. Daar zullen we de komende dagen meermaals ondervinden

Hoewel merendeels vlak is de route afwisselend en erg mooi. Ooievaars zijn talrijker dan duiven.

De volgende dagen merken we de drukte van deze route op, en het gemak van uitgestippelde paden. Hoewel we tijdens het fietsen niet echt veel volk tegenkomen, zijn de campings die we de volgende dagen aandoen een komen en gaan van fietsers, die we soms kennen en herkennen. De campings blijven even minimalistisch en rustig. Fietsers zijn ’s avonds namelijk moe en liggen gauw in bed. Op een enkel uitzondering na (ik dus) hebben fietsers geen stoeltjes mee om lang op te zitten en liggen ze dus vrij gauw horizontaal.

Daar zit ik dus. Alleen met een blik bier of een kop thee in mijn stoeltje, met veel muggenmelk en een boek. Ook dat is genieten.

De Elbe gaan we een paar keer over. Steeds opnieuw met een veerpont dat via een anker dat enkele honderd meters verder ligt en twee katrollen, wordt overgetrokken .
In Dessau bezoeken we enkele Bauhaus huizen. Wij staan versteld. De kinderen begrijpen onze bewondering nog niet echt…

Na drie dagen komen we in Lutherstadt aan. We passeerden hier ooit op weg naar Berlijn. Op de camping is het dan ook een komen en gaan van fietsers uit en naar alle delen van Duitsland. De stad oogt nu veel verlatener. De regen en corona zullen hier wellicht hun deel in hebben.

Lutherstadt

Plaats een reactie